Βενετια

Οι πιο πολυτελείς έχουν βελούδινα καθίσματα και… περσικά χαλιά. Το ιδανικό μέρος για πρόταση γάμου ή για μία ζεστή αγκαλιά στο ταίρι σας. Αλλά και το κατάλληλο μέσο για να ζήσει κανείς την εμπειρία τους να μετακινείται ως Βενετός. Μια αργή βόλτα είναι ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσει κανείς τα κρυμμένα μυστικά μιας πόλης που γεννήθηκε για να προστατεύει τους κατοίκους της από τις εισβολές που ερήμωναν σε τακτά χρονικά διαστήματα την ηπειρωτική χώρα.

Σήμα κατατεθέν, οι περίφημες Βενετσιάνικες μάσκες. Η πρώτη φορά ήταν μια αυθόρμητη γιορτή με αφορμή μια στρατιωτική νίκη το 1162. Το καρναβάλι απαγορεύθηκε την περίοδο της αυστριακής κυριαρχίας στα τέλη του 18ου αιώνα και αναβίωσε το 1979. Στο επίκεντρο των εορτασμών, που συγκεντρώνουν 3 εκατομμύρια επισκέπτες, είναι πλέον ο διαγωνισμός για την ομορφότερη μάσκα "la maschera piu bella".

Πρόκειται για μία από τις παλαιότερες εκθέσεις εικαστικών τεχνών στον κόσμο, καθώς επαναλαμβάνεται κάθε δύο χρόνια από το 1893. Σε κάθε Μπιενάλε δίνονται βραβεία ανάμεσα στα οποία και το "Χρυσό Λιοντάρι" (Lion d'Οr).

Mostra Internazionale d'Arte Cinematografica di Venezia: Το παλιότερο φεστιβάλ κινηματογράφου στον κόσμο - ιδρύθηκε από τον Κόμη Τζουζέπε Βόλπι ντι Μιζουράτα το 1932. Αποτελεί ένα από τα πιο αναγνωρισμένου κύρους κινηματογραφικά φεστιβάλ. Διεξάγεται ετησίως στα τέλη Αυγούστου με αρχές Σεπτέμβρη, στο νησί Λίντο. 

Το συκώτι είναι κρέας πλούσιο σε σίδηρο, πρωτεΐνες και βιταμίνες Α και... δεν παχαίνει. Το "βενετσιάνικο ήπαρ" είναι τρυφερό, κόβεται σε λεπτές λωρίδες και συνοδεύεται από βενετσιάνικα κρεμμύδια, τα οποία παρέχουν την απαραίτητη γλυκύτητα. Το πιάτο ολοκληρώνεται με εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι, ψιλοκομμένο μαϊντανό και ένα ποτήρι λευκό ξύδι.

Η συνταγή επινοήθηκε για να αντέχουν οι σαρδέλες σε μακρινά ταξίδια και να θυμίζουν στους ουρανίσκους των Ενετών θαλασσοπόρων την πατρίδα τους. Πρόκειται για τηγανητή σαρδέλα με σόγια, που σερβίρεται με ντόπια κρεμμύδια ψημένα σε ξύδι και καραμελοποιημένα κουκουνάρια και σταφίδες. Το saor είναι μια μέθοδος που την χρησιμοποιούσαν παλιά οι ναυτικοί, όταν ήταν απαραίτητο να αποθηκεύονται τα ψάρια στα πλοία για παρατεταμένο χρονικό διάστημα.

Το χέλι κόβεται σε κομμάτια και τηγανίζεται σε ελαιόλαδο με κρεμμύδι, σκόρδο και καφέ. Στη συνέχεια προστίθεται το αλεύρι. Ακολουθούν τα μυρωδικά (φύλλα δάφνης), αλάτι, ενώ το φαγητό ραντίζεται με ξύδι όσο είναι ακόμη πάνω στη φωτιά. Θέλει αργό μαγείρεμα και προσοχή, καθώς ανά διαστήματα απαιτεί να το ραντίζει ο σεφ με ζεστό νερό.

Πρόκειται για ένα αμάλγαμα λευκού αλεύρου και ζάχαρης (500 και 150 g αντίστοιχα), το οποίο θρυμματίζεται μεταξύ των δακτύλων που υγραίνονται με φρέσκια κρέμα. Οι φρεγλάδες αφήνονται να πέσουν σε ένα βουτυρωμένο φύλλο ψησίματος, μέχρι να σχηματίσουν ένα μόνο στρώμα. Μαγειρεύεται σε φούρνο στους 150° C και σερβίρεται κρύο ή χλιαρό, συνοδευόμενο από γλυκό λευκό κρασί. Τον τελευταίο καιρό η αρχική συνταγή έχει εμπλουτιστεί με άλλα συστατικά, όπως τα αυγά, το βούτυρο και τα αρώματα εξωτικών μούρων.

Το καλοκαίρι έχει ζέστη, υγρασία και η μυρωδιά από τα κανάλια είναι πολλές φορές αποπνικτική. Κάθε δύο χρόνια, γίνεται η Μπιενάλε Τέχνης (διαρκεί μέχρι τέλη Οκτωβρίου). Η άνοιξη και το φθινόπωρο έχουν πιο ευχάριστο κλίμα.Το καρναβάλι είναι επίσης μια αξέχαστη εμπειρία. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας ξεκινά στα τέλη Αυγούστου και διαρκεί όλο τον Σεπτέμβριο.