Σαρδηνια

Η Σαρδηνία έχει εξαιρετική παράδοση στα ζυμαρικά. Από τα πιο ιδιαίτερα από αυτά είναι τα culurgiones, ειδικά ραβιόλια γεμιστά κυρίως με πατάτες. Τα υλικά, ωστόσο, μπορεί να διαφέρουν έντονα ανάλογα με τα έθιμα της περιοχής όπου παρασκευάζονται. Τα ζυμαρικά, φτιάχνονται από μείγμα σιμιγδαλιού και αλευριού ή μόνο σιμιγδάλι, ανακατεμένα με χλιαρό αλατισμένο νερό. Στις περισσότερες πόλεις όπου οι γυναίκες γνωρίζουν ακόμη τα μυστικά της παρασκευής του που μεταδίδονται από το στόμα από γενιά σε γενιά, η ζύμη εξακολουθεί να απλώνεται με το χέρι. Τα culurgiones, βράζονται σε αλατισμένο νερό και σερβίρονται, συχνά με σάλτσα ντομάτας και τριμμένο τυρί πεκορίνο.

Από τα πιο χαρακτηριστικές γευστικές παραδόσεις της Σαρδηνίας είναι τα seadas. Πρόκειται για τραγανά τηγανητά τυροπιτάκια με γέμιση φρεσκοτριμμένου πεκορίνο που αρωματίζεται με εσπεριδοειδή και τα οποία σερβίρονται με μέλι. Θυμίζουν τα δικά μας μελιτίνια, τα λυχναράκια, τις μελόπιτες η τη σφακιανή πίτα.

Το παραδοσιακό flat bread της Σαρδηνίας, το ψωμί καρασάου είναι ένα τραγανό, λεπτό ψωμί που ψήνεται στον ξυλόφουρνοκαι  έχει σχήμα στρογγυλό. Λόγω της εμφάνισής του και του ήχου του τριξίματος, σε άλλα μέρη της Ιταλίας ονομάζεται και ψωμί παρτιτούρας (carta de musica). Χρονολογείται από τους αρχαίους χρόνους, όταν οι βοσκοί το έπαιρναν μαζί τους, καθώς έλειπαν από το σπίτι σπίτι για μεγάλες περιόδους, αφού μπορεί να διατηρηθεί χωρίς ψυγείο για ένα χρόνο περίπου. Στη Σαρδηνία, το pane carasau κοσμεί το τραπέζι σχεδόν σε κάθε γεύμα και αποτελεί επίσης τη βάση πολλών άλλων πιάτων.

Το μαλλορέντους, γνωστό και  ως σαρδηνιακό νιόκι ήταν πάντα το παραδοσιακό πιάτο που ετοιμαζόταν σε όλες τις μεγάλες περστάσεις, τόσο σε πανηγύρια όσο και σε φεστιβάλ χωριών και κατά τη διάρκεια γάμων. Παράγεται από την αρχαιότητα με το ζύμωμα σκληρού σιμιγδαλιού με αλεύρι και νερό. Έχει τη μορφή μακρών ριγέ οστράκων και καταναλώνεται με διάφορες σάλτσες.

Το περίφημο Σπήλαιο του Ποσειδώνα (Grotta di Nettuno / Neptune's Grotto), που βρίσκεται στην περιοχή Κάπο Κάτσια (Capo Caccia) στις κοφτερές πλαγιές της δυτικής ακτής, η οποία, λόγω των απόκοσμων πέτρινων σχηματισμών της, επονομάζεται  "βασίλειο των ξωτικών".  Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε από ντόπιους ψαράδες τον 18ο αιώνα και έκτοτε εξελίχθηκε σε ένα δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο. Πρόκειται για έναν θεαματικό σχηματισμό ασβεστολιθικών σπηλαίων, ένα γεωλογικό θαύμα που πραγματικά εκπλήσσει τους επισκέπτες.

Ιδανική εποχή για ένα ταξίδι στη Σαρδηνία είναι το καλοκαίρι. Εκτός του ότι ενδείκνυται για χαλάρωση στην παραλία, είναι και η καλύτερη περίοδος για εξορμήσεις στα βουνά. Αν σχεδιάζετε επίσκεψη τον Αύγουστο, θυμηθείτε πως την ημέρα του Δεκαπενταύγουστου είναι σχεδόν όλα κλειστά, περιλαμβανομένης και της υποδοχής πολλών ξενοδοχείων. Το φθινόπωρο είναι πιθανό να αντιμετωπίσετε σφοδρές καταιγίδες.