Η "Χαμένη Πόλη των Ίνκας", αποτελεί έναν από τους ομορφότερους, αλλά και πιο αινιγματικούς αρχαιολογικούς χώρους του κόσμου. Αμφιθεατρικά κτισμένη ανάμεσα σε δύο απρόσιτες κορυφές και σε υψόμετρο 2.450 μέτρων, υψώνεται σαν φρούριο στην ψηλή και τραχιά ράχη που δεσπόζει στον ποταμό Ουρουμπάμπα. Ένα τεχνικό θαύμα αρχιτεκτονικής, πολεοδομικής και αισθητικής, που αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO. Ένα μυστικό καλά φυλαγμένο για αιώνες από τα γύρω βουνά και τους ορεσίβιους Κετσούα. Ανακαλύφθηκε μόλις το 1911 από τον Αμερικανό εξερευνητή Χίραμ Μπίνγκαμ. Ένα σύνολο από πέτρινα ερείπια κατοικιών, υδραγωγείων, πύργων, ναών, ανακτόρων, λουτρών, αποθηκευτικών χώρων κλπ. θεμελιωμένων στην κάθετη ορθοπλαγιά και διατηρημένα σε εξαιρετική κατάσταση. Πολυάριθμα πέτρινα σκαλοπάτια ενώνουν μεταξύ τους τα διάφορα επίπεδα της πόλης, που περιβάλλεται από χοντρά κυκλώπεια πέτρινα τείχη. Πολλοί από τους γρανιτένιους λίθους ζυγίζουν πάνω από 50 τόνους κι όμως είναι σκαλισμένοι και εφαρμοσμένοι μεταξύ τους με τόση ακρίβεια, που οι αρμοί δεν επιτρέπουν την είσοδο ούτε και της πιο λεπτής λάμας μαχαιριού. Εδώ ανακαλύπτει κανείς την τελειοποίηση της αρχιτεκτονικής των Ίνκας, ενώ οι αρχαιολόγοι δεν έχουν ακόμα απαντήσει στο ερώτημα: πώς ήταν δυνατόν να φθάσουν σε τόσο τέλειες συμμετρίες χωρίς τη γνώση και τη χρήση τροχού, σίδερου και τσιμέντου;
Περισσότερα...