Οι βράχοι του Μοχέρ στα δυτικά, το μονοπάτι του γίγαντα με τις 40 χιλιάδες εξάγωνες πέτρες στον βορρά και το απέραντο πράσινο, απ’ άκρη σε άκρη της χώρας, συνθέτουν το τοπίο της Ιρλανδίας. Ενός τόπου σμιλεμένου από τους ανέμους του Ατλαντικού και την μανία των κυμάτων της Βόρειας Θάλασσας. Το υψηλότερο βουνό του νησιού μόλις που ξεπερνά τα 1000 μέτρα, ενώ το κύριο χαρακτηριστικό είναι οι λίμνες και οι ποταμοί που σκίζουν τις πεδιάδες και τους λόφους, κυριαρχώντας στο ανάγλυφο και στο βλέμμα του επισκέπτη. Η χώρα των πέντε βασιλιάδων είναι γεμάτη από περιπλανώμενους διασκεδαστές, τραγουδιστές, παραμυθάδες, ποιητές, μίμους, ακροβάτες, γελωτοποιούς, που μοιράζουν χαμόγελα στο κοινό από τα χρόνια του μεσαίωνα, υπό τους ήχους της ιρλανδέζικης άρπας. Στις γιορτές θα δείτε και λευκοντυμένους Δρυίδες, σαν να μην έχει περάσει μία ημέρα από το… τελευταίο τεύχος του Αστερίξ και του Οβελίξ που διαβάσατε. Στην Ιρλανδία η κοινωνική οργάνωση στηρίχθηκε στις φατρίες, ενώ η γη ανήκε σε όλους. Ο ποταμός Σάννον ήταν ο Δούρειος Ίππος, που επέτρεψε οι επιδρομές των Βίκινγκς να φθάσουν μέχρι τα βάθη της χώρας. Σήμερα, το Δουβλίνο είναι μία σύγχρονη ζωντανή πόλη, έδρα του φημισμένου Trinity College. Αξίζει και μια επίσκεψη στο Newgrange - μνημείο της νεολιθικής εποχής. Χτίστηκε πριν από τις Πυραμίδες της Αιγύπτου και το Stonehenge. Αν η εικόνα του σας θυμίζει κάτι, έχετε δίκιο. Οι ομοιότητες με την… Αμφίπολη είναι καταπληκτικές.
Ιρλανδία
ΓΕΝΙΚΑ
Ιδανικος προορισμος για
Οικογένεια με παιδιά
Με την παρέα μου
Το άλλο μου μισό
Solo
Οι μήνες με τις περισσότερες αναχωρήσεις
HIGHLIGHTS
Δουβλίνο
Η γραφική πρωτεύουσα της Ιρλανδικής Δημοκρατίας μετρά περισσότερα από χίλια χρόνια ιστορίας, με ένα μέρος της πλούσιας πολιτιστικής της κληρονομιάς να βρίσκεται αποτυπωμένο στους δρόμους της: κτίρια γεωργιανής και βικτωριανής αρχιτεκτονικής, καλοδιατηρημένα σπίτια με χρωματιστές πόρτες και παράθυρα που σπάνε τη μονοτονία του συνήθως γκρίζου ουρανού, κάστρα και επιβλητικοί ναοί ξεπροβάλλουν στις όχθες του ποταμού Λίφεϊ (Liffey), που διαπερνά την πόλη με τις 11 γέφυρές του να φωτίζονται εντυπωσιακά τα βράδια. Και ανάμεσα στα ιστορικά και αρχιτεκτονικά αξιοθέατα, εκατοντάδες pubs, nightclubs, εστιατόρια κλπ. κρατούν ολοζώντανη μια πόλη ανθρώπινη, φιλική, νεανική και κοσμοπολίτικη. Ακολουθείστε τα βήματα των σπουδαίων λογοτεχνών του 19ου και του 20ού αιώνα που κατάγονται από εδώ, πιείτε μερικά pints αυθεντικής Guinness ή μερικά ποτήρια Jameson στη μνήμη του Τζόναθαν Σουίφτ, του Όσκαρ Ουάιλντ, του Τζέιμς Τζόυς, του Τζορτζ Μπέρναρντ Σω, του Σάμιουελ Μπέκετ, ακούστε τη μουσική του Ρόρυ Γκάλαχερ ή των U2 κι αφήστε αυτόν τον "μεσογειακό λαό της Βόρειας Ευρώπης" να σας αποκαλύψει το αληθινό πρόσωπο της χώρας του...
Το Μονοπάτι του Γίγαντα
Το Μονοπάτι του Γίγαντα (Giant's Causeway) είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά αξιοθέατα της Βόρειας Ιρλανδίας. Οι πολυγωνικές στήλες από βασάλτη και οι εξάγωνες πέτρες σαν παξιμάδια που εφάπτονται μεταξύ τους, αποτελούν ένα σπάνιο φυσικό φαινόμενο. Σε πολλά σημεία υπάρχει τέτοια συμμετρία μεταξύ των βράχων, που δύσκολα πείθεται κανείς ότι είναι δημιούργημα της μητέρας φύσης. Κι όμως, οι περίπου 40.000 τεράστιες στήλες μαύρου βασάλτη είναι αποτέλεσμα έντονης ηφαιστειακής δραστηριότητας, που ανάγεται πριν από περίπου 50-60 εκατομμύρια χρόνια. Οι στήλες ξεκινούν από τους πρόποδες του βουνού και φθάνουν μέχρι την θάλασσα. Οι περισσότερες είναι εξαγωνικές, υπάρχουν όμως και κάποιες με τέσσερις, πέντε, επτά ή και οκτώ πλευρές. Η ψηλότερη είναι περίπου 12 μέτρα. Η περιοχή έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCΟ και έχει καταταγεί ως το τέταρτο φυσικό θαύμα του Ηνωμένου Βασιλείου.
Μπέλφαστ
Το Μπέλφαστ είναι η πρωτεύουσα και η μεγαλύτερη πόλη της Βόρειας Ιρλανδίας. Το όνομά του προέρχεται από τις ιρλανδικές λέξεις Béal Feirste, δηλαδή "οι εκβολές του Φάρσετ", ενός ποταμού μεγάλης σημασίας παλιότερα για τη ναυσιπλοΐα. Από ιστορικής πλευράς, το Μπέλφαστ ήταν έδρα της ιρλανδικής βιομηχανίας λινών (εξ ου και το παρατσούκλι "Linenopolis"), καπνοβιομηχανίας και ναυπηγείων: η κυριότερη ναυπηγική εταιρεία, η Harland and Wolff, κατασκεύασε το Βρετανικό επιβατηγό υπερωκεάνιο Τιτανικό (RMS Titanic), που βυθίστηκε στον Βόρειο Ατλαντικό στις 15 Απριλίου 1912, όταν συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο κατά το παρθενικό του ταξίδι από το Σαουθάμπτον προς τη Νέα Υόρκη. Έχοντας αφήσει πίσω τις άγριες μέρες των θρησκευτικών συγκρούσεων του 20ου αιώνα, τις πολυετείς εχθροπραξίες μεταξύ προτεσταντών και καθολικών και τις αιματηρές συγκρούσεις του IRA και των καταπιεζόμενων καθολικών με τη Βρετανική αστυνομία, που στοίχισαν τη ζωή σε περισσότερα από 1.500 άτομα την περίοδο 1969-2001, το Μπέλφαστ απέκτησε έκτοτε ειρηνική καθημερινότητα και εισήλθε σε εποχή οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας.
Γκόλγουεϊ
Το Γκόλγουεϊ (Galway ή Gaillimh) είναι η πολιτιστική καρδιά της Ιρλανδίας, η άτυπη πρωτεύουσα της γαελικής Ιρλανδίας ή η "δίγλωσση πρωτεύουσα της Ιρλανδίας". Η γραφική αυτή φοιτητούπολη αποτελεί το κέντρο της αναβίωσης της γαελικής παράδοσης. Στο τοπικό πανεπιστήμιο υπάρχει και η αντίστοιχη έδρα έρευνας για την εν λόγω γλώσσα, ενώ διάφορα προγράμματα στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο εκφέρονται στη γαελική. Πέρα από τις γλωσσικές της ιδιαιτερότητες, η πόλη είναι γνωστή και ως η "Μέκκα" για τους λάτρεις της παραδοσιακής ιρλανδέζικης μουσικής, αλλά και για τις υπέροχες παμπ. Ένας νεανικός τόπος, φημισμένος για τις πολυάριθμες πολιτιστικές εκδηλώσεις και φεστιβάλ που διοργανώνονται εκεί κατά τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού. Το Γκόλγουεϊ έχει επιλεχθεί να είναι η πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2020, μαζί με τη Ριέκα της Κροατίας.
Δαχτυλίδι του Κέρυ
Το Δαχτυλίδι του Κέρυ (Ring Of Kerry) αποτελεί την πιο διάσημη πανοραμική διαδρομή της Ιρλανδίας. Ένα εξαιρετικό road trip κατά μήκος του οποίου βλέπει κανείς εντυπωσιακά βουνά, κόλπους, παραλίες, φαράγγια, γραφικές κωμοπόλεις και πανέμορφα χωριά, όπως το Γουότερβιλ (Waterville), το αγαπημένο χωριό διακοπών του Τσάρλι Τσάπλιν, το Κιλλόργκλιν (Killorglin), που μοιάζει σαν σκηνικό κινηματογραφικής ταινίας κ.ά., ενώ από το σημείο Λέιντις Βιού η θέα προς τις διάσημες λίμνες του Εθνικού Δρυμού του Κιλλάρνεϋ είναι μαγευτική!
Newgrange
Tο μεγαλιθικό μνημείο Newgrange είναι νεολιθικής περιόδου - χρονολογείται γύρω στο 3200 π.Χ., είναι δηλαδή παλαιότερο από τις πυραμίδες της Αιγύπτου και το Stonehenge της Αγγλίας. Δεν είναι σίγουρο αν χρησιμοποιήθηκε ως θρησκευτικό μνημείο, ως τάφος ή τύμβος, ως αστρονομικό παρατηρητήριο ή για άλλες άγνωστες τελετουργικές δραστηριότητες. Σε κάποια σημεία υπάρχουν γραμμικά και σπειροειδή σχέδια και αφαιρετικά σχήματα με άγνωστους συμβολισμούς ή πιθανόν να είναι απλά διακοσμητικά. Το εσωτερικό του είναι ένας διάδρομος λίγων μέτρων με δύο μικρούς χώρους, αλλά το σημαντικό χαρακτηριστικό του είναι ότι την ώρα της αυγής της μικρότερης μέρας του χρόνου, δηλαδή στο χειμερινό ηλιοστάσιο, οι ακτίνες του Ήλιου γλιστρούν μέσα από μία σχισμή, που βρίσκεται πάνω από τη στενή είσοδο, διαπερνούν τον διάδρομο και για 17 λεπτά πλημμυρίζουν με φως το εσωτερικό του μέχρι το βάθος. Από το 1993 αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Kάστρο Μπανράττυ
Το κάστρο Μπανράττυ (Bunratty Castle) είναι ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα και αυθεντικά μεσαιωνικά κάστρα της Ιρλανδίας. Κατασκευάστηκε τον 15ο αιώνα (1425) - αν και κάποιες από τις παλιότερες οχυρώσεις του στρατηγικού αυτού σημείου μοιάζουν να είναι του 13ου αιώνα - και αναστυλώθηκε το 1954, αποκτώντας ξανά τη μεσαιωνική του λάμψη με αυθεντικά έπιπλα, ταπισερί και εξοπλισμό, που αντικατοπτρίζουν την ατμόσφαιρα της εποχής εκείνης. Είναι ένα μεγαλοπρεπές, εντυπωσιακό οικοδόμημα, που περιβάλλεται από ένα θεματικό πάρκο-υπαίθριο μουσείο σε στυλ ιρλανδέζικου χωριού του 19ου αιώνα.
Ζυθοποιία Γκίνες και Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες
Το Guinness Storehouse, το κτίριο που κάλυπτε τις αποθηκευτικές ανάγκες της φημισμένης ιρλανδέζικης μπύρας Guinness, έχει μετατραπεί σε μουσείο-εκθεσιακό χώρο. Πρόκειται για μία μεταλλική κατασκευή επτά ορόφων, αρχιτεκτονικής της Σχολής του Σικάγο, σε σχήμα ποτηριού pint. Ο κάθε όροφος περιλαμβάνει κάτι διαφορετικό και ο επισκέπτης μαθαίνει όλα τα στάδια και τις τεχνικές παρασκευής του προϊόντος από τα τέσσερα βασικά του συστατικά (νερό, κριθάρι, λυκίσκο και μαγιά), γνωρίζει τις εγκαταστάσεις, τις υποδομές και τη γενικότερη ιστορία της μπύρας Guinness από το 1759 μέχρι σήμερα. Ο χώρος περιλαμβάνει επίσης εργαστήριο γεύσης, αίθουσα με πληροφορίες γύρω από την τέχνη του βαρελά, χώρο εκπαίδευσης στο σερβίρισμα και εξαιρετικά μπαρ. Στον έβδομο όροφο, που είναι η κορυφή του ποτηριού, βρίσκεται το Gravity Bar, από όπου η πανοραμική θέα της πόλης είναι φαντασμαγορική και η απόλαυση μιας φρέσκιας βαρελίσιας Guinness Stout, με το τριφύλλι ζωγραφισμένο στον αφρό, είναι μοναδική. Το μαύρο απόσταγμα που έφτιαξε στο Δουβλίνο ο ζυθοποιός Άρθουρ Γκίνες (1725-1803), η μαύρη μπίρα Guinness, έμελλε να γίνει το καμάρι της Ιρλανδίας και να εκθρονίσει από τις καρδιές των Ιρλανδών το λατρεμένο τους ουίσκι! Ξεχωρίζει για τη βελούδινη γεύση της, το άρωμα καβουρδισμένης καραμέλας και τον χαρακτηριστικό παχύ και κρεμώδη αφρό της. Είναι γνωστή ανά τον κόσμο για το αυθεντικό σκούρο ρουμπινί χρώμα της, που μοιάζει με μαύρο και οφείλεται στο καβουρδισμένο κριθάρι που προστίθεται κατά τη ζύμωση. Τελευταίος απόγονος της δυναστείας που κράτησε τα σκήπτρα του κολοσσού ήταν ο Ρούπερτ Γκίνες (1874-1967), καθώς μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο η θέση του διευθύνοντος συμβούλου δινόταν σε εξωτερικούς μάνατζερ. Παρά ταύτα, στα χρόνια του Ρούπερτ ιδρύθηκε το άλλο παγκόσμιο σύμβολο με την ονομασία Guinness: τα Παγκόσμια Ρεκόρ Γκίνες! Ο θρύλος θέλει τον διευθυντή της ζυθοποιίας sir Hugh Beaver (1890-1967) να θέλει να σκαρώσει ένα βιβλίο που θα φιλοξενούσε επιβεβαιωμένες πληροφορίες για κάθε τρελό και παράλογο της ανθρώπινης και όχι μόνο δράσης σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, καθώς παρατήρησε ότι οι παρέες αρέσκονται να συζητούν τέτοια θέματα με ένα ποτήρι μπίρας ανά χείρας. Λίγο αργότερα, ο Beaver συζήτησε την ιδέα του με έναν λονδρέζικο εκδοτικό και έτσι στις 27 Αυγούστου του 1955 κυκλοφόρησε η πρώτη έκδοση του βιβλίου. Οι πωλήσεις του ξεπέρασαν κάθε προσδοκία και ακολούθησαν αρκετές επανεκδόσεις. Τελικά, καθιερώθηκε να κυκλοφορεί μία αναθεωρημένη έκδοση κάθε Οκτώβριο, ώστε να συμπίπτει με τη χριστουγεννιάτικη αγορά. Σήμερα, το ίδιο το Βιβλίο Γκίνες κατέχει δύο μοναδικά ρεκόρ: είναι το πιο ευπώλητο, μετά τη Βίβλο, βιβλίο του κόσμου, αλλά και το πιο … πολυ-κλεμμένο από τις αγγλικές βιβλιοθήκες!
Οι παμπ του Δουβλίνου
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Δουβλίνου ήταν πάντοτε οι κάτοικοί του και το χάρισμά τους στη μουσική και τον λόγο. Αυτό που "οφείλει" να κάνει κανείς στην πόλη είναι να επισκεφθεί κάποιες από τις περισσότερες από τις 1000 παμπ της, εκεί ότι η μαύρη πηχτή μπύρα Guinness (το "κρασί της Ιρλανδίας" του James Joyce) συνεχίζει να είναι το εθνικό ποτό και η μουσική συνοδεύει τα πάντα. Ο μπάρμαν θα τη βάλει λίγη-λίγη από το βαρέλι για να κάνει τον αφρό που πρέπει - μερικές φορές το γέμισμα του ποτηριού θα διαρκέσει δυο ή τρία λεπτά - είναι εξ άλλου γνωστό σε όλους ότι 7 στις 10 πίντες (pints: 0.56 του λίτρου) είναι Guinness. Οι παμπ του Δουβλίνου είναι ιδιαίτερα ξακουστές, τόσο, που έχει καθιερωθεί η λεγόμενη "Pub Crawl - Περιήγηση των παμπ", σε καθημερινή βάση το καλοκαίρι και κάθε Σαββατοκύριακο τον χειμώνα. Κάθε γειτονιά του Δουβλίνου έχει τις δικές του αγαπημένες παμπ. Το Brazen Head ήταν πανδοχείο για αμαξάδες από το 1198 και παμπ από το 1661 – η παλιότερη της πόλης. H ατμοσφαιρική παμπ McDaids χρονολογείται από το 1779, ενώ η αυθεντικότατη παμπ Mulligan's του 1782, αναφέρεται σε πολλά έργα του James Joyce. Η φημισμένη μποέμ γειτονιά Τεμπλ Μπαρ (Temple Bar) με τα λιθόστρωτα σοκάκια, παίρνει την ονομασία της από την θρυλική ομώνυμη παλιά παμπ Temple Bar, του Sir William Temple (1628-1699), που βρίσκεται σε έναν από τους στενούς δρομίσκους κοντά στον ποταμό Λίφι (Liffey), αναγνωρίσιμη από την κόκκινη πρόσοψή της, όπου τουρίστες και ντόπιοι αναμειγνύονται κάτω από τους ήχους ζωντανής μουσικής. Η συνοικία αυτή είναι η πιο γραφική και ζωντανή σε όλο το Δουβλίνο, η ιρλανδική εκδοχή του Σόχο στο Λονδίνο, χωρίς όμως τα …θλιβερά στοιχεία του. Εδώ, ντόπιοι και επισκέπτες κάνουν την καθιερωμένη τους βόλτα στις βικτωριανές παμπ και στα νεότερα κοκτέιλ μπαρ, με κοινό τους χαρακτηριστικό την καλή διάθεση και την αγάπη για διασκέδαση!
Πότε να πάτε
Η Ιρλανδία έχει εύκρατο ωκεάνιο κλίμα. Οι καλοκαιρινοί μήνες (Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος) είναι οι θερμότεροι, ενώ οι χειμερινοί (Ιανουάριος, Φεβρουάριος και Μάρτιος) είναι οι πιο κρύοι. Οι καλύτεροι μήνες για να ταξιδέψει κανείς στην Ιρλανδία είναι από τον Μάρτιο μέχρι και τον Οκτώβριο. Γενικά το χιόνι είναι σπάνιο, αλλά η βροχή είναι ένα σύνηθες φαινόμενο σε όλη τη χώρα και σε όλη τη διάρκεια του έτους.
Ιρλανδικά πιάτα
Τα περισσότερα ιρλανδικά πιάτα αποτελούνται από κρέας (κυρίως πρόβειο και χοιρινό), πατάτες και λάχανο. Βασικά υλικά είναι το βούτυρο, τα τυριά και γενικώς τα γαλακτοκομικά προϊόντα, καθώς και τα αλλαντικά (μπέικον, λουκάνικα). Το αγαπημένο φαγητό των Ιρλανδών είναι οι πατάτες. Υπάρχουν πολλά παραδοσιακά πιάτα με βάση την πατάτα, π.χ. πατατοκεφτέδες, πατατόσουπες, ραγού (λαιμός αρνιού με κρεμμύδια και πατάτες), ιρλανδικό στιφάδο (irish stew, αρνί με πατάτες, καρότα, σέλινο και κρεμμύδια) κ.ά. Επίσης σημαντική θέση στην Ιρλανδέζικη κουζίνα κατέχουν τα ψάρια και τα θαλασσινά - η δυτική ακτή φημίζεται για τα μεγάλα στρείδια και μάλιστα στο Γκόλγουεϊ διοργανώνεται κάθε Σεπτέμβριο ένα παγκοσμίως γνωστό φεστιβάλ στρειδιών (Galway International Oyster and Seafood Festival).
Ουίσκι, μπύρα & καφές
Οι Ιρλανδοί μοναχοί ήταν οι πρώτοι που έφτιαξαν ουίσκι, το οποίο ονόμασαν "Uisce Beatha", που σημαίνει "νερό της ζωής" - ο θρύλος λέει ότι έμαθαν την τέχνη της απόσταξης από τον Άγιο Πατρίκιο, προστάτη-άγιο της Ιρλανδίας τον 5ο αιώνα. Η Ιρλανδία φημίζεται επίσης για την μαύρη μπύρα Guiness, που έγινε γνωστή στον κόσμο το 1759 από τον Άρθουρ Γκίνες. Ο περίφημος Ιρλανδέζικος καφές σερβίρεται στο τέλος του δείπνου σε ψηλό ποτήρι. Είναι ένα μείγμα από ιρλανδέζικο ουίσκι και φρεσκοβρασμένο καφέ, με ζάχαρη, με μία στρώση παγωμένης κρέμας. Τέλος, το Ιρλανδικό λικέρ Bailey's (Irish Cream Liqueur), που δημιουργήθηκε το 1974, είναι ένα blend ιρλανδικής κρέμας και ουίσκι.
ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ
