Ναξος

Άγιος Γεώργιος, Άγιος Προκόπης και Αγία Άννα. Και οι τρεις φημισμένες παραλίες της Νάξου είναι σα να έχουν σχεδιαστεί από Χέρι θεού. Η πρώτη έχει αμμουδιά με ρηχά νερά, είναι προστατευμένη από τους ανέμους και προσφέρεται για οικογένειες με μικρά παιδιά. Οι παραλίες… δύο και τρία είναι η μία συνέχεια της άλλης και συγκεντρώνουν την τουριστική κίνηση του νησιού. Στην περιοχή υπάρχουν ξενοδοχεία, ταβέρνες και υποδομές για να απολαύσουν οι επισκέπτες θαλάσσια σπορ. Στην Αγίας Άννας θα δείτε και το μοναδικό δάσος με κέδρους που φύονται μέσα στην άμμο. Και αν δεν έχετε χορτάσει άμμο έχει κι άλλο: την Πλάκα, άλλα τέσσερα χιλιόμετρα παραλίας μετά την Αγία Άννα. Windsurfing, kitesurf, κανό, θαλάσσια ποδήλατα, bananas και cubes, τα πάντα είναι διαθέσιμα.

Πρόκειται για μια τεράστια μαρμάρινη πύλη, υπόλειμμα ναού που ήταν αφιερωμένος στον Απόλλωνα. Οι αρχαιολόγοι εκτιμούν πως το ιερό δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, ενώ τοποθετούν την ανέγερσή του στο 530 π.Χ.. Η πύλη βρίσκεται πάνω στο νησάκι «Παλάτια» στην είσοδο του λιμανιού της Νάξου και αποτελείται από τέσσερα μαρμάρινα τμήματα βάρους δεκάδων τόνων. Ο σύγχρονος επισκέπτης εκτός από τις φωτογραφίες του στον αρχαιολογικό χώρο μπορεί να απαθανατίσει και ένα από τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα των Κυκλάδων.

Οι ντόπιοι λένε ότι είναι το «Μαρμάρινο Χωριό», έχει διατηρήσει τη μορφή του από την εποχή της Ενετοκρατίας και οι κάτοικοι έχουν το δικό τους γλωσσικό ιδίωμα, ιδιαίτερα ήθη και έθιμα. Πρόκειται για Κρήτες που μετανάστευσαν τον 17ο αιώνα, για λόγους που δεν είναι γνωστοί. Οι ντόπιοι ασχολούνται με τη γεωργία ενώ οι γυναίκες έχουν αναπτύξει την τέχνη της υφαντικής. Σήμα κατατεθέν του χωριού είναι ο πύργος του Ζευγώλη (17ου αι.), κτισμένος πάνω σε βράχο, στην είσοδο του οικισμού.

Πρόκειται για έναν μισοτελειωμένο τεράστιος κούρο, που είναι γνωστός ως κούρος του Απόλλωνα. Βρίσκεται στα αρχαία λατομεία, κοντά στο χωριό Απόλλωνας. Το άγαλμα που έμεινε ξαπλωμένο στην αιωνιότητα έχει μήκος άνω των 10 μέτρων και οι ειδικοί διαφωνούν αν απεικονίζει τον θεό Απόλλωνα ή τον θεό Διόνυσο. Οι εργασίες για τη δημιουργία του τοποθετούνται στον 6ο αιώνα π.Χ..