Λακωνία (Μονεμβάσια - Μάνη)

Εκδρομή στον… Καιάδα. Βόρεια της Σπάρτης βρίσκεται ο Καιάδας, εκεί όπου οι αρχαίοι Σπαρτιάτες έριχναν τα παιδιά που δε θα μπορούσαν να γίνουν πολεμιστές. Αν και ο μύθος δεν έχει επιβεβαιωθεί το σημείο έχει κάτι το απόκοσμο. Ο αέρας βρίσκεται σε μία διαρκή κίνηση μέσα από τις σχισμές των βράχων ενώ στην περιοχή επικρατεί μια περίεργη ηρεμία. Σχεδόν δεν ακούγεται τίποτα. Σαν να κρατά ολάκερη η φύση αιώνια σιγή.

Εξερεύνηση στο Σπήλαιο Διρού. Αξιοθέατο παγκόσμιου επιπέδου. Το μήκος του ξεπερνά τα 15 χιλιόμετρα και το βάθος του αγγίζει τα 100 μέτρα. Σταλακτίτες και σταλαγμίτες βρίσκονται ακόμη και κάτω από την επιφάνεια του νερού ενώ τα χρώματα μαγεύουν τον επισκέπτη. Ένα μικρό τμήμα της επίσκεψης γίνεται πεζή ενώ στη συνέχεια αναλαμβάνουν οι έμπειροι βαρκάρηδες, με γνώσεις για την ιστορία και τα χαρακτηριστικά του σπηλαίου.

Ταξίδι στην άκρη του… κόσμου, στο Ταίναρο. Κάθε τέλος είναι και μία αρχή. Το Ακρωτήριο Ταίναρο το νοτιότερο άκρο της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ο φάρος αποτελεί το κεντρικό αξιοθέατο της περιοχής, αλλά όχι το μοναδικό, καθώς στο κοντινό σπήλαιο λειτουργούσε στην αρχαιότητα το νεκρομαντείο του Ποσειδώνα. Ο φάρος χτίστηκε από του Γάλλους τον 19ο αιώνα και σταμάτησε να λειτουργεί στη διάρκεια της κατοχής. Από το 1984 στην περιοχή υπάρχει αυτόματο σύστημα φωτισμού για τη διευκόλυνση των πλοίων.

Επίσκεψη στο Μουσείο Λαδιού. Θα μπορούσε να είναι και ερώτημα σε τηλεπαιχνίδι: Η ελιά έκανε τους Έλληνες ή οι Έλληνες έκαναν την Ελιά; Όποια κι αν είναι η «απάντηση» η ουσία είναι πως ο τόπος μας είναι άρρηκτα δεμένος με το καταπληκτικό αυτό δέντρο και τους καρπούς του. Στο Μουσείο Ελιάς στη Σπάρτη μπορείτε να δείτε το πως ξεκίνησε η ελαιοπαραγωγής, πως εξελίχθηκε αλλά και τις χρήσεις της ελιάς στη σύγχρονη διατροφή, τις τέχνες και τη θρησκεία.

Οι γκόγκες είναι παραδοσιακό ζυμαρικό της Λακωνίας και φυσικά χειροποίητο. Το σχήματος κάτι ανάμεσα σε κυκλικό και παραλληλόγραμμο, ανάλογα με το χέρι και τη διάθεση της νοικοκυράς. Αφού βραστούν οι γκόγκες η μαγείρισσα προσθέτει λάδι ή βούτυρο και φυσικά μυζήθρα. Το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι απλά μαγικό. Μπορείτε να τις απολαύσετε στις ταβέρνες της περιοχής και να τις πάρετε και μαζί σας από βιοτεχνίες παραγωγής τοπικών ζυμαρικών.

Τα σαΐτια είναι τηγανητές πίτες με τυρί και μυρωδικά.  Σας λέμε τα υλικά, αφήνουμε στη φαντασία σας τις μυρωδιές και τις γεύσεις: Ελαιόλαδο, χυμός από λεμόνι, αλάτι, κατσικίσιο τυρί , σπανάκι, μαρούλι, καυκαλήθρες, κρεμμυδάκια φρέσκα, άνηθος, αλεύρι. Θέλετε κάτι άλλο;

«Μαλβάζια», το κρασί της Μονεμβασιάς. Παράγεται από τον 13ο αιώνα και συνεχίζει να «ταξιδεύει» στη Μεσόγειο και σε ολόκληρο τον κόσμο, καθώς παντού υπάρχουν «θαυμαστές» του. Οι οίνοι Μονεμβασία-Malvasia αναγνωρίζονται ως προστατευόμενη Ονομασία Προελεύσεως για  οίνο λευκό γλυκό από λιαστά σταφύλια και οίνο λικέρ από λιαστά σταφύλια. Ο μούστος μένει υποχρεωτικά σε βαρέλια τουλάχιστον για 2 έτη και επιτρέπεται η ανάμειξη οίνων διαφορετικών εσοδειών με αναγραφή της νεότερης εσοδείας.