Πέτρα και θάλασσα σημαίνει Μάνη. Απέριττη ομορφιά. Άγρια, αλλά και τόσο οικεία. Τοπίο δωρικό, άνθρωποι φιλικοί και λιγομίλητοι. Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν. Στη Μάνη έχουν και το όνομα και τη χάρη. Η Σπάρτη, η πόλη από την οποία έφυγε ο Λεωνίδας με τους 300 πολεμιστές του για να γίνει αιώνιο σύμβολο ανδρείας και αυτοθυσίας, είναι πια μια σύγχρονη πόλη με άριστη ρυμοτομία. «Σταμάτη» και «Γρηγόρη» δεν έχει, καθώς στην πόλη τα φανάρια δεν είναι απαραίτητα. Ο επισκέπτης, ευρισκόμενος στην εύφορη κοιλάδα του Ευρώτα, δεν έχει παρά να διαλέξει βουνό: Ταΰγετο ή Πάρνωνα. Αριστερά ή δεξιά, όπως κοιτά κανείς τον χάρτη. Μάνη ή Μονεμβάσια; Ότι και να επιλέξει κανείς το ταξίδι ξεκινά από τον Μυστρά. Την πρωτεύουσα της βυζαντινής Πελοποννήσου που ιδρύθηκε το 1249. Παλάτια, εκκλησίες, κατοικίες, χώροι συνάθροισης του κοινού γαντζωμένοι στην απόκρημνη πλαγιά. Απόρθητη. Εκεί όπου ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, δεσπότης του Μυστρά, πήρε το χρίσμα και ξεκίνησε το ταξίδι του για να υπερασπιστεί την Πόλη και να μείνει στην ιστορία ως ο τελευταίος αυτοκράτορας.