Η Γουατεμάλα είναι μια πανέμορφη χώρα της Κεντρικής Αμερικής ανάμεσα στον τροπικό του Καρκίνου και τον Ισημερινό. Η χώρα συνορεύει βόρεια και βορειοδυτικά με το Μεξικό, βορειοανατολικά με το Μπελίζ και νοτιοανατολικά με το Ελ Σαλβαδόρ και την Ονδούρα. Βρέχεται από τον Ειρηνικό ωκεανό και την Καραϊβική θάλασσα. Περισσότερα από 25 ηφαίστεια βρίσκονται διάσπαρτα στη γη της, αρκετά εκ των οποίων είναι ενεργά. Ούσα κάποτε τμήμα του πολιτισμού των Μάγιας, η Γουατεμάλα κατακτήθηκε το 1523 από τους Ισπανούς υπό τον Πέντρο Αλβαράντο, υπαρχηγό του Κορτές, ο οποίος έγινε στη συνέχεια ο πρώτος ηγέτης - Γενικός Διοικητής - της Γουατεμάλας, που τότε περιελάμβανε το μεγαλύτερο τμήμα της Κεντρικής Αμερικής (Νικαράγουα, Ελ Σαλβαδόρ, Ονδούρα, Κόστα Ρίκα) και ήταν εξαρτώμενη από την Αντιβασιλεία της Νέας Ισπανίας (του Μεξικού). Η ανεξαρτησία από την Ισπανία αποκτήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1821. Τον Ιούλιο του 1823 η Γουατεμάλα έγινε μέλος της Ομοσπονδίας Κεντρικής Αμερικής ("Ηνωμένες Επαρχίες της Κεντρικής Αμερικής": Γουατεμάλα, Ονδούρα, Ελ Σαλβαδόρ, Νικαράγουα και Κόστα Ρίκα). Το 1838 η Ομοσπονδία διαλύθηκε και έκτοτε η Γουατεμάλα έγινε ανεξάρτητη χώρα.