Ιορδανια

Πρωτεύουσα του Βασιλείου της Ιορδανίας, το Αμμάν είναι μια μεγαλούπολη της Μέσης Ανατολής με έντονα τα σημάδια της ιστορίας της, που φθάνει μέχρι τα βιβλικά χρόνια. Πολύ παλιά πόλη, πρωτεύουσα των Αμμωνιτών με την ονομασία Ραμπάτ Αμμόν, που όμως οι αλλεπάλληλες επιδρομές (Ασσύριοι, Βαβυλώνιοι, Πέρσες) τη μετέτρεψαν σε σωρό ερειπίων. Τον 3o αιώνα π.Χ. την ανοικοδόμησε o Πτολεμαίος ο Φιλάδελφος και την ονόμασε Φιλαδέλφεια. Αργότερα, υπήρξε μια από τις πόλεις της Δεκάπολης. Με την επιλογή του ως πρωτεύουσα της Υπεριορδανίας (1922) και της Ιορδανίας (1950), παρουσίασε ταχύτατη πολεοδομική και δημογραφική ανάπτυξη. Σήμερα είναι μια πόλη που σφύζει από ζωή, γεμάτη χρώματα, ήχους, αντιθέσεις και εκπλήξεις. Από τη μια οι τεράστιες λεωφόροι με τα μεγάλα εμπορικά mall, τα πολυτελή ξενοδοχεία και τους ουρανοξύστες και από την άλλη τα στενοσόκακα και τα πολύβουα σουκ με τα μικρομάγαζα, τα ανατολίτικα καφέ με τους ναργιλέδες, τα σιροπιαστά γλυκά, τα μπαχαρικά, τα περίτεχνα βεδουίνικα κοσμήματα, τα κρυστάλλινα μπουκάλια με τα αραβικά αρώματα…

Στην βραχώδη έρημο του Ουάντι Ραμ (Wadi Rum), την "Κοιλάδα του Φεγγαριού", με την πολύχρωμη άμμο και τα βουνά από γρανίτη, σμιλεμένα από τον καυτό ήλιο και τον παγωμένο αέρα, ζουν απομονωμένοι οι βεδουίνοι, μέσα στις μεγάλες πολύχρωμες τέντες φτιαγμένες από κατσικίσιο μαλλί. Ο θρίαμβος της φύσης, που σαν ένας σουρεαλιστής γλύπτης έχει δημιουργήσει αυτό το πανόραμα, αιχμαλωτίζει τον επισκέπτη, όπως μάγεψε και τον Λόρενς της Αραβίας. Οι χιλιάδες όψεις που υπαγορεύονται από την αλλαγή γωνίας του ήλιου, κάνουν το "αχανές, γεμάτο από τη σοφία του Θεού", Ουάντι Ραμ μια αξέχαστη εμπειρία.

Στο βάθος ενός στενού φαραγγιού μέσα στην Αραβική έρημο φωλιάζει ένα ανεξίτηλο σημάδι της ιστορίας: η χρυσορόδινη αρχαία πόλη της Πέτρας - ο πιο εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος της Μέσης Ανατολής, μετά από τις πυραμίδες της Αιγύπτου. Η πόλη οφείλει την ύπαρξή της και αποτελεί κληρονομιά ενός πολυμήχανου Αραβικού λαού, των Ναβαταίων, οι οποίοι μετέτρεψαν έναν ερημικό τόπο σε πλούσια μητρόπολη. Με αξιοθαύμαστο τρόπο και αριστοτεχνική διαχείριση των υδάτινων πόρων, κατόρθωσαν να δημιουργήσουν σε μια τόσο άνυδρη περιοχή ένα δίκτυο περισυλλογής και διάθεσης των ομβρίων υδάτων. Εντυπωσιακά κτίρια και ναοί, θέατρο και μεγαλοπρεπή ταφικά μνημεία κοσμούν αυτό το φυσικό οχυρό. Η Πέτρα βρισκόταν στο σταυροδρόμι δύο μεγάλων εμπορικών οδών: η μία, με κατεύθυνση Ανατολής-Δύσης, ένωνε τον Περσικό κόλπο με τη Μεσόγειο, ενώ η άλλη, με κατεύθυνση Βορρά-Νότου, ένωνε τη Νεκρά με την Ερυθρά θάλασσα. Τους δρόμους αυτούς διέσχιζαν τα βαρυφορτωμένα καραβάνια με λιβάνι, μύρο, μπαχαρικά, πολύτιμους λίθους, χρυσό, ελεφαντόδοντο και άλλα προϊόντα. Οι Ναβαταίοι εκμεταλλεύονταν αυτό το προσοδοφόρο εμπόριο παρέχοντας ασφαλή διέλευση, με αντάλλαγμα την είσπραξη φόρων και αργότερα συμμετέχοντας ενεργά σ΄ αυτό και οι ίδιοι. Η περίοδος της ακμής της πόλης ήταν από τον 3ο π.Χ. αιώνα έως και το 106 μ.Χ., όταν την κατέκτησαν οι Ρωμαίοι. Παρέμεινε στην αφάνεια για περισσότερα από 700 χρόνια, έως ότου την ανακάλυψε ο Ελβετός εξερευνητής Γιόχαν Λούντβιχ Μπούρκχαρτ το 1812.