Μπενιν

Το βουντού είναι μια μορφή λατρείας, ένα περίπλοκο δόγμα, οι τελετουργίες και οι δοξασίες του οποίου, στα μάτια των δυτικών, έχουν αποκτήσει καταχθόνιους συμβολισμούς, καθώς το ταύτιζαν με τη μαύρη μαγεία. Οι ακόλουθοι του βουντού πιστεύουν σε ένα πάνθεοv θεοτήτων, το οποίο αποκαλούν Λόα (Lwa). Οι θεότητες αυτές είναι κατώτερες του μοναδικού Θεού (Bondyè). Ο Θεός δεν παρεμβαίνει στις ανθρώπινες σχέσεις και αυτός είναι ο λόγος που οι πιστοί στις τελετές τους δεν επικαλούνται τον Θεό, αλλά τα πνεύματα Λόα. Παρά τις δοξασίες περί του αντιθέτου, το βουντού δεν υπηρετεί το κακό, δεν έχει καμία σχέση με τη μαγεία, αντιπροσωπεύει την ειρήνη, την αγάπη και τη σύμπνοια. Η χρήση αλκοόλ και η μετάβαση των πιστών σε έκσταση μέσω ρυθμικών κινήσεων και μουσικής, η ανάδειξη της γυναικείας φιγούρας στις τελετουργίες σε κορυφαίο παράγοντα, οι μάσκες των θεοτήτων, η μαζική μέθεξη, η αυθυποβολή, η επαναλαμβανόμενη χορευτική κίνηση και το αίμα του θυσιαζόμενου ζώου, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά των τελετουργιών βουντού. Και όλα αυτά με σκοπό την εξύμνηση των θεοτήτων, τον εξευμενισμό των ανθρώπων που προσεύχονται μέσα από την έκσταση, αλλά και για να απαλύνουν τον πόνο, να φέρουν βροχή για τη σοδειά, υγεία για τους αρρώστους. Το βουντού αναπτύχθηκε στο Μπενίν και αναγνωρίστηκε ως επίσημη θρησκεία του κράτους το 1996. Διαπότισε την Γκάνα, το Τόγκο και τη Νιγηρία πριν μεταφυτευτεί στον Νέο Κόσμο, μέσω των μαύρων σκλάβων που μεταφέρονταν βίαια από την Αφρική σε νησιά της Καραϊβικής και κυρίως στην Αϊτή. Απογυμνωμένοι στη φρίκη και στην απάνθρωπη μοναξιά της δουλείας, το μόνο πράγμα που συνέδεε τους ξεριζωμένους δεσμώτες με τον τόπο και το παρελθόν τους, ήταν το να μένουν γαντζωμένοι, παρά τον συστηματικό διωγμό, στα πιστεύω τους. Σήμερα εξασκείται στη Δομινικανική Δημοκρατία και σε μεγάλες πόλεις του Αμερικανικού Νότου, όπως στη Νέα Ορλεάνη, ενώ από το 2003 θεωρείται επίσημη θρησκεία της Αϊτής. Το βουντού ακολουθείται σήμερα από περισσότερα από 40 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο.

H "Βενετία της Αφρικής", το Γκανβί (Ganvié), το χωριό με τις περισσότερες κατοικίες μέσα σε λίμνη στην Αφρική. Περίπου 20.000 άνθρωποι κατοικούν σε αυτά τα σπίτια που στηρίζονται σε ξύλινες κολώνες μέσα στη λίμνη Νοκουέ (Nokoué), ενώ η κυκλοφορία στο χωριό για τα ψώνια τους , για το σχολείο, ακόμα και για μια επίσκεψη στον γείτονα, γίνεται μόνο με βάρκες κατασκευασμένες από κορμούς δέντρων. Οι κάτοικοι του χωριού, οι Τοφίνου, εγκαταστάθηκαν εδώ πριν από περίπου 4 αιώνες και έκτισαν τα σπίτια τους μέσα στη λίμνη για να ξεφύγουν από τους δουλεμπόρους της φυλή Φον, που ενεργούσαν για τους αποικιοκράτες Πορτογάλους, αιχμαλωτίζοντας ανθρώπους από άλλες φυλές που στη συνέχεια πουλούσαν σαν σκλάβους. Οι Τοφίνου βρήκαν σαν μοναδικό τρόπο επιβίωσης το νερό, αφού οι θρησκευτικές πρακτικές των Φον τους απαγόρευαν να πολεμήσουν μέσα στο νερό. Κάπως έτσι ξεκίνησε η δημιουργία της μικρής αυτής πόλης πάνω στα νερά της λίμνης.